Het interieurverhaal van Olympisch medaillewinnaar Bashir Abdi

Zag je hem hardlopen of hoorde je hem in een interview, dan ben je fan: marathonkampioen Bashir Abdi is één en al inspiratie. Zijn talent en doorzettingsvermogen brengen hem naar alle hoeken van de wereld, maar zijn hart ligt in Gent. Hier, omringd door zijn gezin op de vloer in zijn woonkamer, komt Bashir tot rust.

Die vloer, dat is de New York Pure Plus parketcollectie van Lamett; voor de bovenverdieping van hun huis kozen Bashir en zijn vrouw Nimo voor Mantaro Inca van Parquetvinyl. Benieuwd naar hoe de vloeren passen bij hun smaak en levensstijl, gaan we bij hen langs.

Nergens beter dan thuis

We bellen aan op een grijze donderdagochtend, enkele dagen nadat Bashir voor de tweede keer de Marathon van Rotterdam won. De beelden waarop hij met zijn dochtertje Khadra het publiek toezwaait en Koen Naert aanmoedigt richting persoonlijk record, gingen het land rond. Terwijl Khadra samen met broertje Ibrahim naar school is, worden we ontvangen door Bashir, Nimo en hun jongste dochter Maryan.

Binnen heerst een ongedwongen sfeer. De leefruimte is licht en open, met brede, eiken planken die je blik naar de tuin leiden. Terwijl Maryan enthousiast traint voor haar eerste stapjes, nestelt Bashir zich in de zetel. “Het is rustperiode nu,” vertelt hij, “ik moet ‘zo weinig mogelijk’ doen tijdens de week na een marathon. Al staan de kindjes natuurlijk wel om 6u ‘s morgens aan ons bed te springen. Voor mij is het, zoals ze zeggen, nergens beter dan thuis. Ik heb weinig comfort nodig; hier op de vloer zitten en naar mijn kinderen kijken terwijl ze spelen, is de beste luxe die ik mij kan wensen.”

Steppen in stijl

Het hele gezin is fan van de leefruimte en vooral, van de vloer. “Hij straalt warmte uit en voelt zacht aan, zonder glad te zijn,” zegt Bashir. Het koppel koos voor parket uit de New York-collectie, in de subtiele kleur Pure Plus, als lichte en veelzijdige basis voor de rest van het interieur. De zwarte keuken bijvoorbeeld, die ze nadien kozen, kreeg accenten die bij de kleur en textuur van het parket passen. “We houden niet van veel spullen,” zegt Nimo, “het blijft hier bewust sober. Al zal er nog wel wat bij komen: we wonen hier nog maar pas. Maar dankzij de vloer zal alles als één geheel aanvoelen”.

Hier wordt geleefd, met veel liefde voor elkaar, én veel energie. “We waren van plan om nog een glazen deur te installeren tussen de inkomhal en de leefruimte, maar onze kinderen houden er zo van om helemaal van de voordeur tot aan het tuinraam te lopen. En onze zoon doet hier niets liever dan steppen. Aan het parket dat afgewerkt is met vernis merk je gelukkig niks: we hebben — hout vasthouden — nog geen enkel ongelukje gehad dat niet met een dweil en schoonmaakproduct op te lossen was. Al bevestigden we wel beschermvoetjes onder alle meubels: we willen zo lang mogelijk genieten van zo’n mooie vloer.”

Reizen zonder sightseeing

Intussen is het tijd voor wat lichte stretching. Maryan vliegert dolenthousiast op Bashirs knieën, en de sportmat blijkt een prima verstopplek. Dat hij vaak weg is van huis, valt hem zwaar, geeft Bashir toe. Zijn prestaties eisen veel opofferingen, zoals regelmatige hoogtestages in Ethiopië. “Ze duren minimum drie weken,” legt hij uit, “en hoe vaker, hoe beter. Op grote hoogte maak je nu eenmaal meer rode bloedcellen aan.” Maar hoe nodig het ook is, hij neemt vaak een schuldgevoel mee. Zeker als er op het thuisfront iets niet goed gaat.

“Mijn focus ligt daar helemaal op de essentie: trainen, trainen, trainen, zonder veel comfort of lekker eten. Als ik mensen tegenkom die ook in Ethiopië geweest zijn, vragen ze wel eens of ik lokale bezienswaardigheden heb bezocht. Hetzelfde bij marathons, die me overal ter wereld brengen. Het antwoord is altijd nee,” lacht Bashir. “Ik ben enorm gefocust op mijn training of wedstrijd, en na afloop kom ik terug bij mijn gezin. Het thuisgevoel is niet te evenaren.”

Ijsbaden en knallen met gewichten

Ook thuis is de focus groot. “Tijdens intensieve trainingsperiodes loop ik 200 km per week, in twee sessies per dag, met krachttraining ertussen. Ik heb routes uitgestippeld van exact 1, 3, 5 en 10 km, op het jaagpad langs de Schelde, waarvan ik toertjes doe om de gewenste trainingsafstand te bekomen. En zo’n twee keer per week is het tijd voor een ijsbad.”

Dan haalt hij 25 kg schilferijs bij een horecagroothandel in de buurt. “De eerste keer keken ze raar op, maar intussen zien ze mij graag komen.” Als vloer voor die eerste verdieping koos het koppel voor Mantaro Inca van Parquetvinyl. De planken zijn breed, met een extra dikke slijtlaag en een houtstructuur die je kan zien én voelen.

Die keuze blijkt een schot in de roos dankzij de waterbestendigheid. “Ik hoef me geen zorgen te maken als er water of ijs op de vloer terechtkomt. Of als het bad overstroomt: ja, dat gebeurde al eens.” De eerste 30 seconden in zo’n ijsbad zijn trouwens het zwaarst, leren we, daarna went je lichaam aan de kou. “Tenzij je beweegt: dan begint alles opnieuw,” lacht Bashir.

In de toekomst wil hij op deze eerste verdieping een trainingsruimte inrichten. Niet voor krachttraining — dat doet hij in de buurt — maar voor core stability. Al kan Parquetvinyl tegen een (serieus) stootje: dat ondervond Bashir in de showroom van Lamett. “Ze vroegen mij om gewichten op de planken te laten vallen. Dat deed ik eerst voorzichtig: zo’n plank is 5 à 7,5 mm dik, dan verwacht je dat ze breekt. Maar dat gebeurde niet, en toen heb ik mij echt laten gaan”, lacht hij, terwijl hij imaginaire gewichten tegen de grond knalt. Onder de toplaag van zo’n plank zit immers een onbuigzame drager, gemaakt van een mengeling van kalksteen en pvc. Daaronder zit dan weer een geïntegreerde ondervloer, die oneffenheden opvangt bij de installatie, maar ook geluidsdempend werkt: geen overbodige luxe als nachtrust belangrijk is.

Focus met (heel) af en toe een frietje

De komende dagen zal Bashir terug licht beginnen fietsen en stretchen. Voor het herstel van spierschade speelt ook een strak voedingsschema een belangrijke rol. Onze monden vallen open als hij vertelt daar slechts twee keer per jaar frietjes in passen. “Maar die smaken dan zó goed, dat ze het wachten waard zijn,” glundert hij. We vragen naar hun plannen voor het Suikerfeest, dat een paar dagen later plaatsvindt. “Mocht onze tuin klaar zijn, dan ging het feest gegarandeerd bij ons door,” vertelt Nimo. “We hebben allebei een grote familie. Hier komt altijd veel volk over de vloer.”

Van die tuin wordt snel werk gemaakt, en daar zal Bashir deze zomer van kunnen genieten. “Hij blijft de komende maanden in België,” vertelt Nimo blij. Het is een druk leven, met intensieve trainingsperiodes, buitenlandse stages, wedstrijden en verplichte rust. Met scherpe focus op de essentie en op grenzen verleggen. Maar ook met tijd om te lachen en te genieten van zijn gezin. Want te midden van dat alles ligt hier zijn onwrikbare basis: op deze vloer, met een vliegerende dochter op zijn knieën, is hij helemaal thuis.

Bedankt voor de gastvrijdheid, Bashir & Nimo!